Friday, October 24, 2008

selsema * ; *

selsema... selsema dan aku mmg tak dapat dipisahkan... hehehe. dr aku sekolah sampe skarang. it still wit me. mengekori aku mcm org kuning digi. aduhhh... leceh lah. dr semlm aku menanggung sakit hidung, kepala, n tekak. tp nasib baik, this time mata tak gatal. kalau tidak, mau terkeluar mata aku aku tonyoh. huhu. tp tak pe, aku ade ramai kawan sengangkatan ngan aku pasal masalah selsema ni. kat opis jer, aku, syaz, mmg slalu kene selsema. kalau bab mata gatal gosok sampai nak terjojol plak, aku, syaz + liz. hehehe. geng tu :D kalau cousin aku, si nomel ngan unah. mmg basah lah sape duduk depan kite org kalau masa dah time tu! hakahakahkk. pakai payung lah jwp nye.

tp tak pelah, Allah sayang kat kami, tu yang bagi ujian tu. kalau tak lupe plak pada YANG MAHA KUASA tu. aku dah cube mcm2 benda, mmg ade kurang lah, tp sebab TAK PANTANG! which is; salah sendiri... so... "lu pk lah sndiri!" bak kata ahmad nabil. huhuhuu... degil kan. k lah, nanti citer lain. nak balik lah. buhsan. da-da(pengaruh citer indon>> INTAN)

Friday, October 10, 2008

duit raya...

hakahakahkk lawak lah raya tahun ni. lupa nak bagi tau. aku dapat duit raya tau tahun ni. walau pun hanya sebanyak RM6.00, but still. lawak lah. pak anjang aku bagi RM2.00, adi latip RM1.00(aku pakse sebenarnya ni... hakhakahakkk), kawan ayah RM2.00 (ni lawak tak ingat, ada ke tny aku still skoll ker? hakahakahkk... awet muda ko nyah!) lagi singgit ayah bagi. hakahakahakkaka. bleh lah lepas bayar duit toll aku. TQ semua, tahun depan nak bagi, bagi lebih2 sikit... boleh lepas bayar minyak kete plak ker... huhuhuu

Wednesday, October 8, 2008

nafas terakhir...





selasa 07.10.08 jam 8.30pagi ::BERITA SEDIH:: Jibek disahkan mati oleh pihak klinik haiwan. panggilan telefon yang telah dibuat kepada adik aku agak lewat kerana menuggu ketibaan doc pada jam lbh kurang 11.45pagi untuk mengesahkan kematian nya. sedih, sedih sangat. aku rasa macam nak pecah dada aku bila teringat kat dia sebab aku budget dia akan selamat. tapi bila pagi2 farah dah call, aku dah bleh agak. satu lagi pengakhiran sebuah kehidupan harus aku tempuh. berat dugaan ni walau dia hanya seekor kucing. tapi dia adalah kegembiraan kami. mak aku yang tak berapa suka kucing pun sayang/suka/senang dgn si jibek. sebab dia punya keistimewaan tersendiri. pandai bawa diri. bersih. aduhhh... aku adalah org yang diamanahkan untuk menutut jibek. aku budget nak pegi amik ngan mak ke ayah ke, sekali sebab aku lewat balik dr opis, aku terpaksa pegi sorang amik jibek sebab klinik tutup pukul 8pm. dr klang aku terus g kepong. sesak nafas aku pk mcm mn aku nak pegang dia nanti. sampai klinik aku tarik nafas panjang2, astagfirallah byk2, baru aku turun kete masuk klinik. settlekan bil, tny sikit sebyk, dia pun serahkan sebuah kotak berisi 'bangkai' kucing aku yang dibungkus dengan 2 helai plastik sampah berwarna hijau muda. berat. jibek lagi berat dari biasa. agak nya sebab dah mati memang macam tu kot. pembantu klinik tu membebel sikit sebanyak ngan aku, aku pun terus blah. aku letak kat sebelah seat aku. atas seat co-pilot. mula2 aku bawak je kete buat mcm tak de pape, n by the time nak sampai umah, baru aku brani pegang dia. alaa... aku rase bentuk badan dia. mcm dia tgh tido je. merengkok. sejuk sangat. perut dia still besar dari biasa. sian nya dia. sakit.

sampai umah, aku letak kat luar umah dulu. aku g semayang maghrib, makan dulu, relax2 jap. tak lama pastu farah balik dr keje. mak long n famili yang datang tadi pun dah balik dah. herlina pun ada datang amik dodol beliau. sowie lina, terpaksa ko datang agak lambat. harap sempat ko tgk dunia baru the movie tu. lepas semua dah settle, aku ayah n farah pun memulakan operasi pengkebumian bangkai jibek. lepas lubang dikorek, ayah suruh bukak plastik sampah tu, suruh farah, dia tak nak. hampeh, so aku lah dengan macho nye terpakse bukak. kami bukan takut, tapi tak sanggup tengok dia. hmmm nak tak nak, ayah dah tunggu ni, so aku bismillah bukak lah plastiknya. YA ALLAH... memang macam tengah tido. merengkok dgn kaki depan tampung kepala dia. tenangnya kucing ni. bulu dia chantik sangat, still bekilat mcm selalu. cume badan dia sangat sejuk. selalu panas... farah pun memberanikan diri dekat kat bagkai nak tgk gak. so kami balut ngan kertas surat khabar n masukkan dalam lubang. pastu ayah cepat2 kambus balik lubang tu. aku pacakkan ranting kayu sebagai tanda.

sepanjang pengkebumian tu berlaku, saerah, adik pada jibek yg tgh sarat bunting(mmg tggu time je pmpuan tu) memerhatikan dari dekat. aku rase dia tahu abang nya dah tak de. jibek sayang sangat kat saerah tu. slalu protect saerah walau pun jibek seekor kucing yang penakot. adik dia kan. redha je lah dgn segala ketentuan NYA...itu lah yang terbaik tuk jibek.

Tuesday, October 7, 2008

1st working day after a long holiday....

but not for me. hakahkahakkk aku still cuti pada hari semua org kembali bekerja dalam mood2 raya ni. hakahakahkkk... tapi hari ini hari yang penat. penuh,padat,sendat,ketat jadual aku. pagi2 bawa mak aku g amik barang dapur n g pasar sekali. balik dari itu, aku kene kerahan tenaga membersih ikan untuk simpan. letih siot... nasib baik tadi mak blanje makan nasi ayam madu. [madu ker?! mcm tak de jer :( ] lepas tu kemas barang2 lain plak, bawang lah, kentang lah, sabun lah.. ape2 tah lagi. sampai lah pukul 6ptg mcm tu baru settle. farah tak de, 1st day start keje baru minah tu. so tak balik lagi. tetiba ayin call, cakap nak jumpe malam tu, aku ok jer sbb aku mmg nak jumpe dia pun. so aku janji nak jumpe dia dlm kul 8.00mlm. ok aku pun lepak2 jap, rehat n naik atas nak g semayang.

last2 farah balik, balik2 terus jumpe aku cakap pasal jibek (kucing pendatang yg telah menjadi kucing kesygan kami). jibek sakit. mmg aku tahu dia sakit. tapi aku tak bawa g klinik sebab aku mmg tak cukup budget bulan ni. terlebih sudah blanje nye... hehehe. last2, farah kata tak pe, bawak je, dia tanggung. so, aku sms ayin, ckp jumpe lewat sikit abt 9pm n bwk lah si jibek ke klinik. sampai je, isi2 borang terus masuk. doc tu pun menjalankan rawatan keatas beliau, aku tny doc tu, bukan masalah cacing ker doc? sebab perut dia sgt keras, tak nak makan, minum muntah, tak kasi org pegang dia. garang sgt si jibek. dia ckp ni bukan cacing, tp ade masalah dgn salur kencing dia. rupe2nye jibek dapat batu karang. haa mcm lawak kan?! tp itulah hakikatnya. salur kencing dia dah ter'block' so, dia menderita tak boleh kencing. sian giler lah. mmg sedih tgk dia. marah je dia sepanjang rawatan dijlnkan tu. tak selesa dia. check2 air kencing dia dah campur ngan darah. n berkemungkinan buah pinggan dia terganggu. serius sakit dia. so, doc bagi ubat pil, masuk air, cucuk ubat. hmmm... n jibek kene duduk wad mlm tu. so, kami balik tanpa jibek di sisi. sedih n sian gak nak tinggal kan dia sebab dia sakit kan. tp kami doa dia sembuh la. mmg dah tak larat sgt dah jibek masa tu. mulut dia berbuih sebab ubat yg diberi pahit kot. so dia cube untuk tak telan air liur dia.

sampai umah, kami pun melaporkan pada tuan n puan tanah ape jadi pada jibek. pastu kami makan dinner sambil bercerita akan kesengsaran jibek di klinik tadi. bile dah settle makan, basuh2 pinggan aku pun ready2 lah nak tggu ayin datang. about 9pm dia sms, aku ingat dah sampe, rupe2nye baru nak gerak minah tu. ciss... tak pe, n dia bg tau yg dia bawak ehem2 dia skali n tny if i dun mine?! aku kata "alaa... tak leh lah nak gosip2, aku tak kesahlah janji ko dtg" last2 dia bg tau aku yg ehem2 dia akan hantar kami n g tmp lain. kire kasi line lah kat kami bergosip... heheheheee. aku pun tunggu lah kedatangan mereka dgn sabar sambil bersiap ni. dr kul 9pm yg dijanjikan sampailah membawa ke pukul 10pm still tak sampe. dlm masa tu, dah berkali2 ayin call aku tanya jalan. n dia org aku dgr asik bergaduh je menang kan diri masing2. Ya Allah... yg sorang nak tunjuk pandai, n yg sorang lagi rase diri pandai! boleh mcm tu kaedah nyer? aku risau tak sampe je bdk2 ni, tapi bergaduh sbb tak jumpe jln. yg bestnye, ade 1 time tu, dah sesat ni, tapi tak nak call aku, call sape2 ntah tny jalan UMAH AKU! boleh?! jawap sikit, umah aku ke umah org yg dia call tu?! keje ehem2 beliau lah tu. aduhh... pening2. refuse gak nak call me. hmmm... akhirnye, sampe kat sek ren aku guide thur fon dan MAKA DENGAN INI DIUMUMKAN KETIBAAN CIK ZAIREEN ZAINAL ABIDIN DAN EHEM2 NYE KE RUMAH AKU.... FINALLY... so kami g suria station. my new favorite place to hang out. food tmp ni not bad. ikut citerasa aku. masuk ni dah 5 kali kot aku dtg sini. makan sedap, harga murah... itu yang kita carik... saya putar halim.. eh! salah dah lari topic. sowie. k, dalam kete time on da way dia org dah gaduh2 n cube mempertahankan diri masing2. aku gelak je lah. ayin bagi aku mug starbucks tulis qatar. city mug collector series. nice. n seekor unta berwarna kuning. tq so much. suke aku. walaupun aku harap dapat kacang2 tp lain yg aku dpt, aku still ok. tq so much ayin... unta sekor lagi 4 kak zai. so sampe je kat meja makan n ehem2 dia dah blah, kami pun start lah citer sambil gelak2 tak hingat nye. mcm2 citer kuar, biasalah, dah lama tak hang out kan, so citer sedih ade, gumbira ade, lama ade, baru pun ade. mcm2 topic kami sentuh, tapi aku rase mcm kejap giler kami borak. tak habis lagi citer2 yg aku simpan nak citer kat dia tp time out! nak buat mcm mn, aku nak g keje esok nye n dia pun atok nye tak sihat. sempat amik gambar tu, ayin, gambar tu jgn lupe send kat gue. dia org sent me home n aku dah past cookies raye dia, dah peluk cium muah2 i luv u, mereka pun berlalu pergi. skali rupe2 dlm half n hour after, ayin sms, duit cookies tak bayar oii. hehehee... dah la duit si farah tu. tak pe nanti dia bank in jer. tu aku cakap, asik gelak je, sampe lupe dah... hehehhee... tapi tak pe, i had fun with her. tq 4 the time u spent 4 me yin. luv u lah. hope we can spent time lama sikit, but what to do?! cannot lah. its ok, bersyukur dgn ape yg dah ada. i c u when i c u lah ayin. take care. luv u muah2...

happen on SUNDAY > 5.10.08












kepala yang di sengat!

ni citer kelakar sedih sebenarnye. pagi2 around 7.15am my mom ketut pintu bilik. "bukak pintu cepat..." kata nye. nape aku tny ngan malas tahap cipan nye... "ayah kene sengat penyengat lah... bukak cepat". haa ape lagi melompatlah aku turun dr katil aku yang empuk2 keras tu. cpt2 g tengok ayah. ayah tgh picit2 kepala dia. Ya Allah, penyengat tu memberi suntikan kasih sayangnya kat kepala bapak aku. kuwang ajorr. hmmm ape lagi kami pun dgn pantas nya pergi klinik. hmmm dapat lah bapak aku 2 suntikan padu, 1 kat kepala tmp gigit tu n 1 more kat tangan tuk elak kancing gigi. kepala tuk tahan sakit. sian dia... sakit weiii... aku ade tangkap gambar binatang kecil yg membawa bencana tu, tp blom download lagi. nanti aku masukkan. bile balik n sakit bapak aku dah reda, dengan selamba dia kata, "agaknya penyengat tu ingat kepala ayah ni sarang dia lah..." selamba je dia cakap.... hakahkahakahkk kite org gelak tak ingat lah... hehheee..

pastu, dlm kul 11.00am kami keluar umah g klang. sebab dah janji ngan kak zai nak g umah dia. n ayah pun dah ok. so beraya lah aku. kat umah kak zai makan ayam goreng sedap n nugget sedap. byk aku makan nugget tu. heheheheee... lama gak lepak umah kak zai. borak2 ngan mak dia lagi, tompang semayang jap before gerak. n sempat 'paw' kak zai 100 plus sebotol besar. hakahkahaak... TQ kak zai. TQ so much!!!

hmmm perjalanan beraya kami diteruskan ke umah kawan ayah. rupa2 nya umah kawan ayah tu betul2 depan umah si wan hamizah tu! boleh tak? what a small world haa?! hmmm kat sini ada mcm2 makanan. sedap2 nampaknya. tapi sebabkan aku dah makan kat umah kak zai td dgn kuantiti yg agak byk, so aku hanya mampu makan 4 batang satay n kerepek n kek aje. minum air oren. hehehehee... wan tak de kat umah tapi dia suruh singgah gak sebab mak dia ada, tapi aku mcm segan plak. so time aku tgh pk2 nak singgah ke tak umah dia, tetiba mak ayah dia muncul kat umah kawan ayah tu. dia org pun dijemput ke open house tu... ape lahi, terkejut banget mak wan tgk aku kat situ. 'ehh, ko buat ape kat sini?" hehehehe... aku pun xplain lah kat beliau. tapi beliau maish dalam keadaan terkejut. hehehe. bile dah jumpe mak wan kat sini, haruslah dia ajak g umah dia beraya. so untuk tak menghampakan mana2 pihak, aku, pak zehan n mak enon pun pegilah umah wan. dah lah memang aku park kete kat depan umah pompuan tu. kalau tak singgah memang derhaka lah. hhee. umah wan kami minum n makan kueh jer. dah tak leh masuk yang lain dah, kenyang banget. mak ayah aku borak ngan mak ayah wan bagai nak rak! topik perbualan ialah, membincangan hal kedegilan anak masing2... huhuhuuu termasuk citer pasal aku lah tu. degil! hmmm mmg pun aku ni. hhee.. pastu ingat nak g raya lagi, tapi abang aku cakap nak balik umah tgk ayah. so, kami pun balik lah selayang balik. habislah jalan raya kami hari tu. last2, tunggu punye tunggu si pezal yang janji nak balik, tak muncul2. rupanya dia kene kerahan tenaga bekerja pada hari AHAD yang hening. hakahkk.. dah malam baru balik. pastu kene 'paw' belanja McD. hehehe...

alhamduillah... kenyang.

Friday, October 3, 2008

raya aidilfitri 2008 ::SELEPAS RAYA::

walau apa pun hidup perlu diteruskan, REDHA dengan setiap keadaan yang mendatang.

1) 1st day raya>> pagi2 dah bangun, mandi sunat aidilfitri. lepas semayang subuh, g dapur plak... tgk ape dia org masak. lapaq ni. hehehe... bukan nak tulung kan, aku mana tau masak... makan bleh lah. hehehee... ohh, mak aku mcm biasa mempromotekan resipe kejayaan dia iaitu nasik goreng tom yam. seperti yg diketahui, tahun ni kami tak beriya sambut raya, so tak masak ape sgt. ada lemang, rendang, nasik impit nona n nasik goreng tom yam mak enon. lepas makan sarapan, kami ramai2 g semayang raya plak. kat area kg aku ade tiga masjid. so, sedara mara aku pun akan pegi ke mana2 masjid yg dia org suke. dgn kata lain, muke sedara mara aku mesti ade kat semua masjid2 tu. hehehehehe... baru adil n mesra rakyat nama nya. aku mak farah n mak jang memilih masjid paling jauh. kami sanggup sbb sentimental value masjid tu. arwah atok aku bilal masjid tu b4 meninggal dulu. n ramai org2 kg kat area situ kenal keluarga aku. tu yang best. bile semayang kat sana, aku rase mcm selamat. hhehehe. pelikkan?! :) pagi tu hujan renyai2, so kami tak g kubur lepas semayang, terus balik. mak jang tak boleh, nanti pening (dia tak sihat sgt). sampai kg kami pun bermaaf2an. sedih bab ni. dah kurang sorang nak kami mintak maaf n nak bagi duit raya. biasa nya wan akan cakap "banyak ni jo ekau bag'ie den?! kodokut!" heheheee... walau byk mana pun kite bagi, mesti dia cakap cam tu. dia saje je buat lawak mcm tu. tapi sebenarnya dia bukan kesah pun brp kite bagi. janji ingat kat dia jer. aku rase duit dia lagi byk dr aku. hakahakkkk. lepas tu aku jenguk dapur, mak lang tgh masak kuah kacang n nak buat masak lodeh. lepas mkn, aku mak ayah n farah g raya kat area2 kg tu. mcm slalu. ptg raya kami bz lah siapkan makanan tuk tahlil 2nd day. n malam tu gak kami balik KL sebab risau umah tinggal n abg aku tak sihat plak. duk raya sorang2 kat KL mamat tu. padan muke. hehehhehee. kejikan.

2) 2nd day raya>> seperti yang dijangka, kami bangun agak lewat sebab keletihan yg agak melampau. bgn2 makan maggie di pagi raya ke2 yg hening tu. (pagi?!) pastu tgh ari kami sekeluarga g JJ kepong makan TCRS... ramai gak org melayu makan luar raya2 ni. hehehee. lepas makan, jalan jap, balik. lepak umah jer. malam kami g beli roti canai, tosei makan kat umah. hehehe.. ntah ape2 tah raya kami tahun ni. mcm huru hara jer...



























>>air asam boy... sedap air ni<<

3) 3rd day raya>> ari ni lah tu! pg2 aku dah berurut. sakit giler badan aku since b4 pose lagi. aku dah tak tahan dah. nasib baik kakak tu nak. dia siap sound aku lagi "angah tak reti raya ker angah?!" hakahakhaakhakkk aku cakap aku dah tak larat nak tanggung sakit nye badanku. lepas urut, tido jap. pastu lepak umah sampai mlm. surfing lagi best... hehehee.. up date blog aku ni.

raya aidilfitri 2008 ::SEBELUM RAYA::

RAYA, hmmm mcm org lain gak, aku pun ade citer aku pasal raye ni. mcm2 benda jadi raye ni. yang ok n yang tak berape nak ok. tak sedap nak dengar lah... ok, citer b4 raye aku ni jadi dalam bulan puasa lahkan. perkara2 yang berlaku antaranya ialah:

1) 6-9-08>> wan esah aku kat kg sakit. dia tetibe mcm 'switch off'. dia kene time g surau semayang terawih. tetibe org jumpe dia duduk tak buat ape2, tak bawak telekung pun. tak ingat ape2, tak kenal sape2. sedih giler time aku balik n dia tak kenal aku. hmmm sakit tu nak hadap kenyataan mcm tu. walau pun aku serapat mana ngan dia, tapi juz dia je yg still ade tuk aku panggil wan. yang betul2 wan berdarah keturunan kami. adik pada arwah atok aku. tinggal dia je nak bebelkan kami bangun pagi2 semayang subuh. nak bebelkan aku tiap kali balik kg lah.

2) tak sure datelah>> tapi rase2 2 weeks b4 raya lah. brita sdih dr KLANG. hmmm comp aku ade masalah kewangan yang agak kritikal. dah lama gak kami hadap dugaan ni. bosses kami cube jugak mempertahankan comp kami sedaya mungkin. tapi akhirnya, baru2 ni, ape yang kami takutkan terpaksa dilaksanakan juga. lebih kurang 40-50 org staff comp aku terpaksa diberhentikan. sedih... memang sedih sangat. lagi2 mengenangkan pakcik2 yang dah berumur n byk tanggungan tu. mana nak cari keje baru lagi, nak raya lagi, nak bukak sekolah awal tahun lagi.... hmmm. mmg kita slalu dengar org cakap, "Bumi TUHAN luas sgt, rezki ada di mana2". tapi kita pun selalu dengar org cakap, "berat mata memandang, berat lagi BAHU yang memikulnya". kan?! dalam ramai2, alhamduillah, takat ni, aku n the geng tak dapat surat lagi. tapi kami bersedia dengan sebarang kemungkinan. kalau dah bukan rezki kami kat situkan, mungkin kat tempat lain lagi elok. Insyallah... :)

3) 19-9-08>> en arie aku kene langgar dari belakang. kene kat area umah aku, simpang masuk sek ren. aduhhh... :( sengal tulang *b_ _ t_t* aku tgk dia. sian dia. GEN-2 yg langgar, cinoi. pagi2 b4 g to work, terus tak g keje ari tu. menggigil mcm kene pakinsen aku. tp alhamduillah, tak lah trajis sgt. sikit je. itu pun dah ok dalam seminggu tu :) ensem dah balik en arie.














4) 30-9-08 (selasa/2.15am/rembau) hari terakhir semua umat islam puasa tuk tahun ni. esok semua org sambut raya. tapi tuk kami sekeluarga, ari ni ialah hari terakhir kami jumpe wan esah. dari ari isnin wan dah nazak. pak lang call pagi2 suruh balik kg. so, dr plan asal nak balik after semayang raye, kami tukar balik pada hari isnin jugak. masa kami sampai tgh ari tu, dia mcm ok jer. sedar tapi tak bercakap and still moving. petangnya, time sedara aku yg datang melawat nak balik, dia adelah bercakap sikit. tapi tak dengar ape dia ckp lah. slow sgt. after that wan tidor. dari petang sampai lah lepas semayang terawih still tido. after semayang terawih, org surau sebelah umah datang jengok dia. abg fuod kata, jangan ditinggalkan wan sorang2 dah. bile org2 alim ni ckp, mesti berlandaskan ilmu diakan. so aku agak, masa dah time lah ni. dia org baca yassin ramai2, wan dari dalam bilik, dah diangkat ke luar. kat hall. baca yassin sampai lbh kurang kul 12-12++am. aku tak sure. dalam kul 12++ aku tertido. pastu pukul 2.00am aku bangun nak semayang isyak jap, b4 semayang aku g tgk wan. mak aku n mak jang ade dekat kiri kanan wan, teman kan wan. aku pun semayang... bangun rakaat ke3, aku dgr mcm bising2 kat luar. pastu ade org masuk bilik. aku dah tak kusyuk dah time tu. bile aku bagi salam je, ayah cakap kat aku "wan dah tak ada"... masa rakaat ke3 tu, aku dah boleh agak patutnya, tapi bile ayah bagi tau, akal aku mcm tak nak terima jer, aku keluar bilik, g kat wan, mak jang kat situ cakap "dah tak de..." aku boleh question mak cik aku tu, "betul ker dah tak de?" mak jang kata tak caya check sendiri. aku rase dada dia dah tak gerak, aku letak jari kat depan hidung nya, mmg dah tak de pape... innaillahiwainaillahirujiun... sesungguhnya, Allah nak amik dia bulan MULIA ni jugak. KAMI REDHA dalam ketentuan NYA. sehari sebelum RAYA?! mesti ade hikmahNYA. hanya ENGKAU maha mengetahui ape hikmahnya YA ALLAH... alfatihah...

5) 30-9-08>> lebih kurang jam 12.00tgh ari, jenazah selamat dikebumikan. alhamduillah semua urusan mandi jenazah, khafan jenazah, semayang jenazah sampailah pengkebumian jenayah berjalan lancar dengan izin Allah. cume kak ngah asik pengsan2 sejak jenazah di mandikan. dia rapat ngan wan sebab dia scholl kat kg. duduk ngan wan. sian gak tgk dia, termenung je. ape2 pun setiap yang hidup pasti akan mati. dan kite yang hidup kene meneruskan hidup. REDHA...

>>walau dugaan kita berbeza, kita TETAP menuju arah yang sama<< .:AKHIRAT:. *ayat diatas ditiru dari drama 'hanya aku'. pinjam ek